بسم الله النّور

مانده ام که چه رویای دلبرانه ای ست ،

از تو برات "زیارت مادر" گرفتن !

یعنی می آید روزی که در صحن بهشت ت

رو به گنبد ، سر به دیوار ،

مستانه نگاه به نگاهت گره بزنم

بغض کنم ، ببارم ، قرار از کف داده و با نگاه بگویم :

دلتنگی حرم مادر ، لحظه ای امان نمی دهد . . . امضا می کنی ؟

یعنی می شود ؟